Aan de Reeweg zit een closetpot of riool verstopt, wij worden er heen gestuurd om het euvel te onderzoeken en, als het kan, te verhelpen.
Vroeger kon dat nogal een klus zijn zo een verstopping. Dan kon de septictank, ook wel beerput of strontput genoemd, vol zitten en moest je het deksel zien te vinden door te gaan graven in de buurt van het toilet, meetal aan de achter/zijkant van de woningen en dan maar zien hoe je het euvel oploste. Tegenwoordig worden er haast geen tanks meer geplaatst en zijn de oude vervangen voor een gewoon riool, wat ik geen verbetering vind overigens. Nu bellen we al gauw een bedrijf dat de boel met een hogedrukspuit even 'door blaast’.

We zien dus geheel niet tegen het werk op en het is tenslotte ook nog eens mooi weer en Paultje is in een goede bui vandaag. Paultje belt aan en een wat oudere dame doet open, "Dag mevrouw, de loodgieter", kraamt Paul er vrolijk uit
"Oh, voor de verstopte wc-pot", zegt ze, ”wat zijn jullie er snel!”. Ze doet een stap terug om ons binnen te laten.“De toiletpot loopt maar heel langzaam leeg”, gaat ze verder terwijl wij langs haar heen het gangetje in lopen, “De pot zal verstopt zijn of wellicht is de septictank vol, die is nog nooit leeg gezogen”.
Ik baal gelijk een beetje, een septictank had ik niet verwacht, dat kan dus best eens graven worden.
“Maken jullie dat nou vaak mee zo’n verstopte toiletpot?”
“Regelmatig”, zegt Paul, “maar geen zorgen hoor mevrouw, tot nu toe hebben we ze allemaal kunnen vinden".

Het blijkt inderdaad de septictank te zijn en niet alleen de closetpot.

Het karwei van de tank zoeken en opgraven is gelukkig zo gepiept, ook de gemeentereiniging is snel gebeld om de put leeg te komen zuigen.
“Wilt U koffie?, we moeten toch even wachten”. Zonder op antwoord te wachten pakt de vrouw een filterzakje en een koffiepot uit de keukenkast.
Paultje staat buiten naast de geopende tank bedenkelijk te kijken, bukt zich, pakt een stokje, gaat op zijn knieën naast de put zitten en begint met het stokje in de put te roeren.
"Is uw collega nog niet klaar?, hij zit op zijn knieën naast de put met een stokje te doen", zegt ze tegen mij terwijl ze door het raam naar buiten kijkt. "Even vragen", gaat ze met de zelfde adem door en loopt naar buiten.
"Is er nog iets niet goed meneer?", is de vraag aan Paultje,
"ja hoor" zegt hij met een grijns, "maar mijn jasje is in de tank gevallen en dat probeer ik er met deze stok uit te vissen". Met een vies gezicht doet het vrouwtje een stap achteruit
"He bah, dat kunt u niet meer aan, het zal vies zijn en erg stinken".
"Daar dacht ik ook al aan mevrouw, maar weet u, ik wil het toch graag terug hebben want mijn pakje brood zit er nog in…".