Het is een voldongen feit dat ik vaak verkeerd rij, tom tom of niet. Ik zeg altijd: ‘Als je Nederland wilt zien moet je met mij mee rijden.’ Ik denk dat het gewoon in de familie zit, mijn vader heeft ongeveer het zelfde. 'Beluister' het volgende telefoon gesprek:

"Je staat voor een kerk? Dan ben je toch ergens verkeerd gereden hoor Pa."
"Nee hoor: Afslag rechts, dan linksaf, weer links en dan tweede rechts, nou dat is een kerk en geen zeilmakerij!"
"Nog een keer Pa, je neemt de afslag."
"Ja."
"rechts."
"Ja."
"links."
"Ja."
"Aan het eind weer links."
"Ja."
"Tweede rechts."
"Ja."
"Dan moet je voor de zeilmaker staan, kan niet missen!"
"Nee hoor, dan sta ik voor de kerk, geen zeilmaker."
‘Zucht.'
“Nog een keer Pa, je neemt de afslag."
"Ja, dan ga ik links af."
"Nee Rechts! Dan pas links."
"Rustig blijven, hoor nu eens even: Ik pak de afslag rechts en dan moet ik, zeg jij, links af."
"Nee, een afslag is altijd aan je rechterhand, de afslag tellen we niet mee!"
…….
"Ohhh."