Na een drukke tijd besloot ik om eerst mijn bootje wat op te knappen. Ze ligt al zeker drie jaar te verwaarlozen, triest om te zien en niet acceptabel mede gezien het feit dat het vaartuig door mijn vader is gebouwd.
Het dek en opbouw had ik vorig jaar al geschuurd en geschilderd, dat ziet er nog goed uit. De romp is een ander verhaal dus op de wal ermee.
De schuur en schilderbeurt verliep voorspoedig en aangemoedigd door het werk wat zo lekker vlot ging ruim ik ook nog maar wat overtollig materiaal op wat al een tijd opgeborgen ligt aan boord voor het moment ‘dat het eens nodig kan zijn’ in allerlei hoeken en gaten ligt te liggen…vaak al jaaren.
Mijn vader zei altijd als volleerd ‘doe-het-zelver ‘ zijnde, dat een poetsdoek nooit te veel is, altijd handig om bij de hand te hebben.  Idem met boutjes, moertjes, ringetjes in vele soorten en maten; Elf kilo vertelde de weegschaal.  Als ik ga varen neem ik ieder jaar ook weer batterijen, van die gele vaatdoekjes,  zeep en wat nog meer mee. Ik heb nu 40 batterijengeruimd, vijftien balpennen en drie pakken gele vaatdoekjes. Ook een meter of honderd overbodig touw   heb ik uitgesorteerd en van boord gehaald  idem de oude, nu reserve, fok die al 15 jaar ruimte ligt in te nemen is weg.

Een zee van ruimte heb ik nu, heerlijk.

Thuis heb ik ook veel spul liggen dat nog  bruikbaar is. Allerlei loodgieters benodigd heden in de vorm van leidingen, fittingen, lood rollen, zink plaat, hout, metalen en veel meer. Ik zelf heb het eigenlijk niet meer nodig, het ligt meer in de weg dan dat het makkelijk is, maar ik geef toe dat het fijn is voor als je eens iets nodig hebt dat het er is en je niet naar een winkel moet om je centjes uit te geven. Meestal zijn Buren, vrienden en kennissen er meer mee geholpen. Ik moet thuis ook es gaan ruimen. Strak plan.

Ik ben drie weken Zeeland in geweest telkens op een andere plek, liefst gratis en niet in een drukke haven. Veel gelezen, lekker en makkelijk gegeten en wijn gedronken om  te kunnen proosten op het goede leven.
De laatste week begon de motor te koken, dat hoort niet natuurlijk. Een inspectie leerde dat er een rubber ring ontbrak aan de vuldop van het koelsysteem zodat het hete koelwater kon verdampen tot een onprettig niveau. Ergens heb ik een nieuwe ring liggen. Thuis waarschijnlijk bij het ‘overtollige’ …
Een dag later bij het wegvaren hoorde ik een raar geluid. Een blik in de ‘machine kamer’ leerde mij dat de dynamo los hing. Uit voorzorg had ik voor vertrek een nieuwe V-snaar gemonteerd, maar toch, helaas, één boutje niet goed vast gezet. Het boutje zal wel onder de motor liggen in de water en olie drab. Een ander boutje zoeken is makkelijker…dacht ik. Nou ja, het is gelukt,  niet vergeten bij thuiskomst in dat andere ding weer een boutje te draaien en…enig  ‘overtollig’  bevestigings materiaal terug aan boord te brengen…
Je bed uitkomen en met je blote voeten in een plas dieselolie stappen is niet bevorderlijk voor je goede humeur, maar het gebeurde. Tien liter diesel in twee kastjes, over de vloer en onder de 800 kilo loodballast vanwege een lekkende carburateur van de oliekachel. Wat een bende! De zeiknatte vloerbedekking moest weg, iets wat niet mee viel want de grote plastiek vuilniszakken had ik een stempel ‘overtollig’ gegeven.
 
Een handpompje om het grootste op te zuigen/ruimen was zo gedaan, maar de rest van de olie moest toch op gedweild worden… handdoeken en gedragen T-shirts waren de klos. Thuis maar eens zien of ik nog wat ‘overtollige’ poetsdoeken heb…
Het wasmachien staat nu te draaien, voor de tweede maal want die diesel lucht krijg ik er haast niet uit. Hopen dat het nu wel lukt nu er een liter azijn bij zit.
Verder heb ik een prima vakantie gehad, ga ik nog eens doen.