Joep komt binnenlopen met een hand vol nagels, een busje met een deksel en een hamer aan zijn riem. Hij legt de nagels op het keukentrapje van de schilder dat in de verder lege, bijna geheel afgewerkte woning staat.
Hij maakt het busje open, kijkt er in en zegt: "Dju, dur is gin spijkervet meer."
Tuin ik mooi niet in dacht ik gelijk.
Joep vraagt mij: "Ken Paul efkes bij Gerrit zun buske spijkervet gaon lenen?"

Jammer voor Paul maar hij is de klos.

Het is vrijdagmiddag en we hebben toch niet veel zin meer nog wat te gaan doen. De laatste drie uur zijn om op te ruimen en te kletsen. Ik zeg dus dat Paul dat wel mag gaan doen.
Joep vertelt Paul waar Gerrit zit: "Gerrit zit mee Out in ut winkelcentrum, bij de 'machinekamer' neffe de deur, die rode, witte gij wel, neffe dun hoofdingang. Hij is daar doende un kast te make veur de Elektriciteitsaansluiting van de kerremis die op de parkeerplaots gaande is, umda merge ut winkelcentrum offesjeel en feestelijk wor geopend."
Paul zegt dat hij weet waar het is, staat op en vertrekt.

Joep heeft bij voorbaat al pret en kijk met glimmende oogjes Paul na die op zijn gemak richting winkelcentrum kuiert. Een klein uur later komt Gerrit terug, samen met Out. Ze gooien hun gereedschap in de auto en komen naar ons toe.
"Hedde Paul nie gezien?" vraagt Joep verbaasd aan Gerrit, waarop Gerrit ontkennend antwoordt.
Joep kijkt wat bedenkelijk, loopt naar de deur en zegt: "Kom, we gaon, us kijke waor dieje brak gebleve is."
Hij loopt naar buiten waarop wij hem volgen. We lopen door het winkelcentrum om daarna de kermis met een bezoek te vereren. Na een ronde zien wij een bekende bos haar boven alle anderen uitsteken.
Paul staat bij de schiettent heel op zijn gemak met een geweer in de hand en een zuurstok in zijn mond te mikken op ronde dingetjes op een staafje. Wij kijken toe en zien hoe hij met vier schoten twee staafjes kapot schiet.
De kermisman pak het geweer van Paul aan en wijst met een zwaai van zijn arm naar een rij knuffelbeestjes.

Met een knuffel in de hand draait Paul zich om, ziet ons staan, zwaait even, en komt naar ons toe. Joep doet als eerste zijn mond open: "Waor is nou da spijkervet?"
Grote Paul geeft kleine Joep een vriendelijke klop op zijn bol, lacht wat en zegt: "kijk, een knuffelezel, gewonnen in de schiettent, voor Fiona."

Onderweg, teruglopend naar de bouw richting de auto zegt Paul, "Ballen gooien ging niet zo, schieten lukte wel…
… spijkervet, pfff"